Saturday, April 4, 2020

අදත් වැඩේ පටන්ගන්න හදන්නේ. හිතෙන දැනෙන දේ කියන්න වෙනවා. තදකරන් හිතේ තියන් ඉන්න බෑ. අනික දන්න හැම ක්‍රමයකටම   කියලා බලන්න වෙනවානේ...

අද හෝ හෙට, අපිට තීරණය කරන්න වෙනවා, (තනි තනිව හෝ සමුහය විදිහට) කොහෙද හිට ගන්නේ කියලා. රේඛාව ඇදෙද්දී අපි දෙකඩ වෙනවා දකින්න අකමැති වුනත් අපිට පෙනෙන්නට ගනිවී.

මං හිතෙනවා, අපෙන් ලොකු බලපෑමක්, පෙළඹවීමක්, දායකත්වයක් සමාජයට නිරන්තරයෙන් සිදුවිය යුතුයි කියලා. ඒ බලපෑම, පවතින සමාජ ක්‍රමයේ අර්බුදයන් එක්ක හප්පන්න, හැප්පෙන්න පවතින තත්ත්වයන්ම ප්‍රයොජනයට ගන්න වෙනවා. රෝදය මුතුන්මිත්තෝ හොයාගෙන තියෙන්නේ අපිට අපේ ගැලපෙන වාහනය හදාගන්න වෙනවා.

මේ වෙලාවේ දැනට තියෙන හැම මෙවලමක්ම, අත්දැකීමක්ම, නිර්මාණයක්ම අපේ ඉල්ලකයට යන්න ප්‍රතිචක්‍රිකරණයෙන් හෝ පවතින තත්ත්වයෙන් භාවිතාකරන්න වෙනවා.

ප්‍රතිඵලය තමයි නැවුම් වෙන්නේ, අලුත් වෙන්නේ. පවතින තත්ත්වය තමයි අර්බුදය වෙන්නේ. භාවිතාකරන්න වෙන්නේ ඉන්න ජනතාව මිසක් අලුත් ජනතාවක් නෙවෙයි. වැඩේට ගන්න උපකරණ හා මාධ්‍යයන් පවතින (available) දැනට හොයා ගත්තුවම තමයි.

හරි එහෙනම් ඊළඟ පියවර මොකක්ද? අපි හැමෝටම ඊළඟ පියවරක් තියෙනවා. නමුත් අපි ඒ පියවර තියන්න දහස්වාරයක් හිතලා, තවත් පාරක් හිතලා වැඩේ කල් දානවා. එහෙම   postpone කරපු වැඩ ගොඩක් මත කෝවිඩ්-19 සෙට් වෙනවා. වෙන මුකුත්ම කරන්න එපා. අර ඔයාගේ ජිවිතේ මඟ ඇරුණු වැඩේ හොයන්න. අන්න ඒක ජනතාවාදීද නැද්ද කියලා තීරණය කරන්න.

ජනතාවාදී නම් සමුහයට කියන්න. අන්න ඒ වැඩේ දිනයක් දාගෙන කරමු. අනිත් අයත් එක්ක මාත් එනවා.

ප: ලි: මීටරයක් දුරින් ඉදන් කරන්න බැරි වැඩ කොරෝනා පාලනයට පස්සේ...

සංජය ධනුෂ්ක 

No comments:

Post a Comment